Wiara na pokaz (...)

Dawniej więcej was było…
Częściej zaglądaliście
I On się radował mówiąc do was…
Pamiętam jak byliście tacy malutcy
…z wschodem i zachodem słońca
Wiernie przy łóżku klękaliście…
Dziękowaliście, prosiliście
Teraz już was tylu nie ma!
Wiecie gdzie jest…gdy sprawa nagli
Bywają częściej ludzie „złotej” dekady
…gdy wiedzą ze nadchodzi nieuniknione
Teraz mijając dom Jego…odwracacie głowę
Później przepraszacie a On wybacza
…wybacza jak zawsze – bo Kocha, zawsze Kochał
Chcieliście być lekarzami, prawnikami…
Tak wielkie mieliście marzenia
Razem z Nim chcieliście je spełniać!
Teraz także macie marzenia…
Ale już bez niego…
Wiec czemu rzucacie kamieniem gdy coś wam się nie udaje?
Czemu winicie Jego – gdy już dawno zapomnieliście
Czemu…przecież wątpicie! Dla was On nie istnieje!

mało ludzi teraz przyznaje sie do Boga!

autor

TANIEC_SMIERCI

Napisany: 2006-08-09 Dodano: 2006-08-17 00:01:24

Ten wiersz przeczytano 566 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie