Wiatr

WIATR
Samotnie siedze wśród kwiatów
wpatruje sie w ich blask
Przysłonięty przez szary kolor mych łez
Słysze krzyk swojego serca abym wróciła walczyc
abym odsłoniła żelazna zasłonę przysłaniająca mi świat
Lecz ja
Jestem jak wiatr,który wciąż błodzi
Obija sie o skały,Płacze wsród ognistych płomieni słońca
Jak on skrywam wiele tajemnic,uśmiechów,smutków,rozpaczy
Tone w marzeniach,szukając tam drogi
Zgubiłam gdzies szlak wyznaczony kiedyś przez siebie

Jak wiatr nieczego nie mając
Nie wiem czego szukać mam a co chce znalezć
Jedno wiem chce poznać i odnależć siebie
To zadanie zbyt trudne dla mnie jest
Samemu przez swiat wędrować
Wiec po co mam właściwie życ gdy nikt na mnie juz nie czeka
Ktoś mówi ze zyje dla miłości
Lecz ja kocham lecz zawsze roni mnie to uczucie

autor

Kasienka16

Dodano: 2006-05-23 11:01:39

Ten wiersz przeczytano 562 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie