Wiatr
Słonca promienią jestem
wdzieczna za uśmiech,
deszcz obmył przeszłość
świeże powietrze przepełnia
mnie na wskroś
jest mi lżej na duszy
tylko wiatr raz na
jakis czas podmuchem
przynosi twój zapach
powracam wtedy
myslami jak było
nam dobrze
dzis to juz
tylko wsponienia
ktore koją
kiedys cierpiące serce.
autor
czarna@
Dodano: 2007-04-30 11:19:53
Ten wiersz przeczytano 461 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
"...Słonca promienią jestem
wdzieczna za uśmiech..."
pieknie napisne. :)