Wiatr
Słyszysz, jak wieje wiatr, piosenkę swoją
gra.
Piosenkę starą z przed kilku lat- o
miłości swej, która odeszła w świat.
Przygrywają drzewa, liście cicho nucą,
szepczą wiatru, że miłość jego powróci.
Mijają lata, wiatr piosenkę swoją gra, nie
powraca miłość, odeszła gdzieś w dal..
Odchodzi miłość , pozostają wspomnienia i
stara piosenka-nie do zapomnienia.
Smutny, stary wiatr nie może już grać.
minęło tyle lat, on nadal jest sam.
Miłość nie wróciła, odeszła w nieznane?
Pozostawiając wspomnienia z piosenką z
przed lat, której staruszek nie może już
grać.
Komentarze (14)
Idąc jedną drogą, życia nie przejdziemy.
Pozdrawiam:)
smutny, ale jednak pozytywnie ułożony ;)) pozdrawiam
Przemykamy przez Życie.. Błądzimy jego drogami..
Szukamy. Ale czego? Cichej Przystani..
mój przyjaciel wiatr - bardzo często z nim spaceruje -
deptakiem wspomnień
W wierszu wiele smutku i tęsknoty, i szczerze mi się
spodobał, do mnie przemawia... Pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo udana personifikacja..cale zycie mozna stracic
czekajac na milosc ...pozdrawiam
Dzięki serdeczne. Barbaro , możesz wkleić , ile razy
zechcesz.
No! i masz! aż dwa się wkleiły:))
Elu! jak to się stało, że ominęłam taki fajny wiersz!
Pozdrawiam serdecznie:)
Elu! jak to się stało, że ominęłam taki fajny wiersz!
Pozdrawiam serdecznie:)
Elusiu. Zrób porządek z długością wersów i już jest
spoko. Wystarczy tylko w odpowiednim miejscu wcisnąć
ENTER. Wierszyk fajny. Temat tylko już wyświechtany
jak stara koszula.
"szepczą wiatru" - wiatrowi
"z przed" sprzed - dwa razy
:) Pozdrawiam
Dobrze, że pozostają piękne wspomnienia. Cieplutko
pozdrawiam
Cała przyroda gra...i gra... miłość miała wrócić i nie
wróciła...a przyroda wciąż gra...jak na zatopionym
statku... pozdrawiam.