Wiatr moja muza
Wiatr to szaleniec wiruje tańczy
jest nieobliczalny podrywa wyrywa
potargał moje włosy szepnął do ucha
pokłonił się drzewom i ucichł
lubię gdy hula śpiewa i tańczy
odchodzi i wraca niesie wspomnienia
twarz owiewa nawet w słońcu muska
podszepnie nigdy nie braknie mu siły
wielka w nim siła zamykam oczy
wracają marzenia w ciszy wołam
zostań wietrze moja muzo przywiej mi
nadzieję serce wciąż jeszcze grzeje.
autor
MAGNOLIA
Dodano: 2023-03-12 17:53:06
Ten wiersz przeczytano 1416 razy
Oddanych głosów: 30
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (27)
Muzą nawet wiatr być może,
kiedy wena nas wspomaga,
choć czasami bywa wrogiem,
chwalić także go wypada.
Ty to ślicznie uczyniłaś, na pochwałę zasłużyłaś.
Serdecznie pozdrawiam MAGNOLIO życząc
miłego wieczoru i kolorowych snów :)
Ładnie ujęty wiatr.
Jestem w trakcie pisania o dziewczynie tańczącej w
objęciach wiatru. Coś ugrzązłem, ale nic na siłę.
Może Twój wiersz mi coś podpowie:)
Pozdrawiam
Marek
Piękny wiersz, MGNOLIO
i pełne rozmarzenie.
Moim przyjacielem, jest też wiatr.:)
Pozdrawiam, serdecznie.:)
Niech przywieje nadzieję i szczęście.
Pozdrawiam
Śliczne rozmarzenie, piękny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękne rozmarzenie, z podobaniem pozdrawiam ciepło i
ślę serdeczności.
Z przyjemnością przyczytałam.
Ładnie, nawet o schodek wyżej niż poprzednie, ale tu
bym podmieniła =
"podszepnie nigdy nie braknie mu siły
wielka w nim siła zamykam oczy"
---------
może na = wszelka w nim moc
A tak w ogóle to przed wiatrem czuję
jakąś pokorę, przecież nie tak sobie tylko po coś
wieje, ktoś nim kieruje, ma osiągnąć jakiś cel.
Z pozdrowieniem Magnolio.
Miły i pożądany jest delikatny wiaterek - szczególnie
w upalne dni - tak dla ochłody. Wichury wprowadzają
lęk, bo szkody czynią. Czytałam z przyjemnością i
podobaniem. Pozdrawiam serdecznie, pomyślności:)
Z wielkim podobaniem
przeczytałam Twój wiersz.
Pozdrawiam MAGNOLIO:)
Nie lubię wiatru, no chyba że to letni zefirek...ale
życzę peelce aby przywiał nadzieję :) Pozdrawiam
ciepło MAGNOLIO
Wiatr bywa potrzebny dla ochłody czy chmur
rozgonienia, taki delikatny jest miły, ale tornado już
fajne nie jest, a w Twoim wierszu Magnolio budzi
pozytywne emocje.
Pozdrawiam Cię serdecznie :)