Wiatr pamięta

Głupia ja co w miłość wierzę,
Głupi Ty co też ją znasz,
Ty mnie kochasz, ja cię kocham szczerze,
Do obłędu, ze aż nie wiesz w co się pchasz...

Będę co dzień obiad Ci gotował,
A ja wiersze w dzień pisała Ci,
I tak ona jego i on bajerował,
I tak upłynęły ich młodości dni...

Świat brutalny kochanków rozdzielił,
on wyjechał, wcześniej się spakował,
na odjeździe nawet się "rozkleił",
choć od dawna ucieczkę planował...

Lata upłynęły długie,
gdy o niego co dzień się modliła,
On panience dziecko jakiejś zrobił,
ona za to karierę zrobiła.

A po latach, gdy się znów minęli,
nawet siebie już nie rozpoznali,
Tylko wiatr wciąż śmiejąc się pamiętał,
jak uczucie sobie wyznawali...

autor

...oNa...

Dodano: 2009-04-07 22:29:27

Ten wiersz przeczytano 611 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie