Z wiatrem poezji

poezja to marzenia przeplatane życiem
nagą prawdą przyodzianą złotymi rymami

anioł szybując po nieba błękicie
śpiewa radosną ode do Słońca

wena pogrążona w zakamarkach duszy
zalana łzami tworzyła elegię

strofy wtulone w puchowej pościeli
noc pożegnały żałobnym trenem

niesforne rymy na piasku pisane
nadmorska fala z fantazją rozmyła

wiatr tarmosząc strunami natchnienia
odetchnął przy górskim strumieniu

wenę ożywił białymi wersami
zwodnicze przesyła uśmiechy

wsłuchany w legendy i stare baśnie
zaklęte w przydrożnych kamieniach

miłośnie przytulił zielony listek
z brzemiennym szarym kokonem

ze stwardniałej skorupy
uroczy wiersz się narodził

na rozpostartych skrzydłach
motylem po niebie popłynął

autor

Donna

Napisany: 2015-04-10 Dodano: 2015-04-10 17:34:51

Ten wiersz przeczytano 1222 razy

Oddanych głosów: 27

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie