Wiatru moc
Rozgniewał się wiatr,
rozkrzyczał, rozhulał.
Chmury spędził w jedno.
Oj... będzie padało.
Ciemności już zapadają.
Słychać pomruki burzy.
Błyska gdzieś w oddali
a kule świetliste lecą.
Wielka jest wiatru moc
gdy tak gniewny pędzi.
Nie można go zatrzymać
kiedy sieje spustoszenia.
Warszawa, 10 sierpnia 2017 r.
Joanna Es - Ka
Pod natchnieniem dzisiejszej burzy.
autor
Joanna Es - Ka
Dodano: 2017-08-10 08:39:46
Ten wiersz przeczytano 1444 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
Ladny liryczny obrazek. Moc serdecznosci.
niech pada lecz z umiarem ...woda potrzebna do życia
..
groźnie, aż strach się bać :o)
Niech za mocno nie narozrabia!
Miłego, spokojnego dnia :)
Przeżyłam nawałnicę burzy...
Pozdrawiam milutko:)
Z przyjemnością przeczytałam :-)
Siła i moc wiatru. Dzięki Stello-Jagodo za wieści.
W Warszawie burza rozchodzi się powoli. Pozdrawiam
anno.
I w dolnej saksonii wjeje,:)
Pozdrawiam :)
zapędził się aż do Chorzowa i teraz pada...