Wicher
Wicher wieje wicher dmie
zgina drzewa, a niektóre z nich
pod wpływem jego
powiewów łamią się.
Wicher chula
po polach i drogach
wsiach i miastach
zrywa dachy domów.
Wicher wyje w kominie
swą smutną pieśń,
od której, gdy ją słyszysz
w uszach swych
aż nieprzyjemnie robi się.
Ludzie patrzą za okno
i widzą jak wicher szaleje
i strach w ich sercach
w ich umysłach budzi się.
Trzeba wierzyć,
że nic się nie stanie
i wichura wkrótce ustanie
i wstanie ładny poranek.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.