Z widokiem na południe
Lubię, gdy w poranną ciszę
wpada miękkie rozszeptanie.
Kiedy ręce (o sen bliższe)
zaczynają
wolny taniec.
Zanim słońce, przez zasłonę,
pierwszym błyskiem oczy muśnie.
Siódme niebo przeludnione.
My dla siebie
mamy ósme.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2017-08-28 07:11:32
Ten wiersz przeczytano 3994 razy
Oddanych głosów: 98
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (121)
Pięknie, i to ósme niebo - fajnie, pozdrawiam ciepło.
Piękny:)I taki delikatny:)
Dobrze mieć to ósme niebo, a wiersz
bardzo miły w odbiorze, serdecznie:)
Marylko, wiem że czytasz. Bardzo mnie to cieszy :)
Dziękuję.
Czytałam już niejeden raz Twój wiersz, Zosiu. Do
Twoich wierszy warto wracać
Miłego dnia życzę :)
Ignotus, serdecznie dziękuję :)
DoroteK, miło :)
czułość, wrażliwość, delikatność
ponadniebna
i znów westchnęłam z ulgą i zachwytem, pięknie,
łagodnie, cudownie i słodko, w sam raz na śniadanie
:-)
Piękne i ciepłe przebudzenie :)
olina, serdecznie dziękuję :)
Niezmiennie podziwiam, od lat jestem zakochana w
twoich wierszach. a to ósme niebo chętnie skradłabym
dla siebie ;-)
Dzękuję nowym czytelnikom :)
Z przyjemnością przeczytałam.
Pięknie w tym ósmym pewnie.
Bardzo dobre.