Wieje wiatr

Wieje mrożny wiatr
od samych Tatr
Chłopak mnie żucił
i już nie wrócił.

Wielu przyjaciół mam
to im szczęście zawdzięczam.
nam ich od lat
a teraz zawalił mi się świat
TEN PODŁY ŚWIAT!

Po tym wszystkim
gdy w otchłań patrzę głęboką i szarą
wracaja myśli
szybko wracają.

Powraca morze
bezkresne
głębokie
patrzę na nie
tak zimnym wzrokiem.

Myślę nie dam rady
nie wiem co robić mam
jak podołać temu mam.
TRACĘ NADZIEJĘ NA LEPSZE JUTRO!

autor

stokrot@

Dodano: 2007-02-07 17:29:58

Ten wiersz przeczytano 684 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie