Wiekowe kraty

pisany pod wpływem obejrzanego filmu...

Przez wiekowe kraty na Ciebie wciąż patrzę
Uśmiecham się czule i nieśmiało
Omijam wszystkich innych swoim wzrokiem
Wypatruję wciąż Ciebie z Twoim urokiem

Zza wiekowych krat pocałunki przesyłam
Słodkie, soczyste i zakazane
Czekam i liczę minuty, godziny, dni
Każde Twoje spojrzenie dodaje mi sił

Przez wiekowe kraty tak trudno jest Cię tulić
I trudno jest zrozumieć
To wszystko co się dzieje, co w głowie i co w sercu
Lecz walczyłam, pragnęłam i chciałam

Zza wiekowych krat tak trudno dbać o miłość
Ciężko o nią walczyć
Gdy Tobie brak jest siły, a mi jest brak oparcia
Ta stal się staje zimna, niemożliwa do przedarcia

Przez wiekowe kraty strumienie łez powstały
Szczere, palące, prawdziwe
I myśli i marzenia, miłość nie do spełnienia
Pod stalowymi kratami, zdeptane pod nogami...

taka miłość musi naprawdę wymagać poświęceń...

autor

Ikaragua

Napisany: 2004-09-26 Dodano: 2004-09-26 16:05:28

Ten wiersz przeczytano 675 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie