Wielka kanciasta jedynka

┐
Gdzie pochyłość wydm arabskich?
Gdzie strzelistość włóczni rzymskiej?

Ty kilofie prostokątny!
Ty motyko bez promieni!
O ty wiato tramwajowa!

Tyś syntezą jest Bizancjum
i imperium senatorów,
w ciebie Hegel ducha wdmuchał,
żeś o mało co nie pękła!
Czemu ty odmawiasz stoku narciarzowi,
gdy na tobie spocznie okiem,
lecz go w oko kłujesz kantem?

Ty latarnio z wysięgnikiem!
Ty toporku porąbany!
O ty słupie bez napięcia!

Gdzie u ciebie krzywej linii
jest wspomnienie,
co jest częścią paraboli
i kultury triumfu łukiem?
Tyś jest kamień ociosany,
co w ogrodzie nim wywija
barbarzyńca nieubrany.

autor

Łukasz78

Dodano: 2007-05-11 14:30:12

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Nieregularny Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie