Wielka próba

Wszystkim, którzy pracują i są zbyt zajęci, by rozglądali się wokół

Nagle powiało oddechem
Powieki nie zachodzą łzą
Choć niema Ciebie blisko
Usta już nie tęsknią

Nie mówią już o szczęściu
Bo nam to nie było sądzone
Lecz może uzyskam spokój we wnętrzu
To już prawie zrobione

Czy jesteś, czy Ciebie nie ma
To nie ma już znaczenia
Zerwała się więzi nić
Teraz wiem jak sama żyć

Sytuacja mnie nauczyła
Jak radzić sobie ze łzami
Nie będzie nam łatwo przyznaję
Lecz spokojniej, gdy zostaliśmy sami

Uważam że błędy popełnione
Przez dzieci muszą być odkupione
Bo tylko One odczują strasznie
To co zgotowaliśmy im właśnie.

autor

raczyca

Napisany: 1996-09-21 Dodano: 2007-11-16 19:14:08

Ten wiersz przeczytano 407 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie