Wielkanoc...

Na nieboskłonie pełno gwiazd
i księżyc świeci w pełni.
Ptaki schowały się do gniazd,
ziemia okryła się płaszczem z cierni.

Smutny nadszedł czas,
jak przed wieloma wiekami.
Chrystusa skazano - za nas.
Jego cierpienie naznaczono znakami.

Trzeciego dnia z martwych powstał,
jak przepowiedzieli prorocy.
Na bezdrożu w bieli stał,
do nieba skierował swe oczy.

Tak wypełniło się Boga życzenie
by zbawić ludzki ród.
Chrystus dał nam zbawienie,
wielki to był cud.

Dziś tradycja każe nam,
by święcić to zdarzenie.
Niezmierną radość w sercu mam
i wiarę w Boga istnienie!
(EN)

autor

Isana

Dodano: 2010-04-01 08:35:51

Ten wiersz przeczytano 6473 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie