Wielki Wybuch

Jestem tylko atomami, bezładnymi.
Krążą chaotycznie po moich orbitach,
serce wielki wybuch szykuje by mogły się
narodzić czas i przestrzeń i... miłość.
Jestem jak ta gwiazda samotna ,
lata świetlne mnie dzielą od ciebie.
Tyle ciepła jest we mnie, blaskiem promienieje.
Dlaczego ta przestrzeń tak zimna, niebezpieczna ,
ta przestrzeń nieskończona zdaję mi się wieczną.
Jestem gwiazdą i jak gwiazda wybuchnę.
Zostawię po sobie czarną dziurę w twoim sercu.
Bo ty tęsknisz i ja tęsknie, osobno nie razem.
Tęsknoty nie budują atomy... niestety.
Proces syntezy jądrowej nie zamieni jej
w pocałunek, ciepłych dłoni dotyk.
Albert Einstein zapomniał stworzyć równania
na szczęśliwa miłość kochanie.
Tak więc nie razem lecz osobno
nasze atomy trwają krążąc po innych orbitach.

autor

Marcia1246

Dodano: 2011-06-02 09:34:23

Ten wiersz przeczytano 1086 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie