.........
Na szachownicy życia
łzy topię
za jego pamięć
Na rzece życia
ból pogrążam w czasie
Na ścieżkach życia
tylko samotność
ma swoje oblicze...
Dziękuję za czytających moje wiersze:)Ja już niestety nie mogę komentować waszych bo mam zakaz-i nie wiem dlaczego:( Pozdrawiam Was-IsA79
autor
IsA79
Dodano: 2007-11-08 11:49:27
Ten wiersz przeczytano 461 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Teraz coś na początek dla komentatora. Żyjemy zawsze
na szachownicy życia. Szachownica życia to taka piękna
metafora.Zamykanie ust też jest bolesne i nie zawsze
wiadomo dlaczego ma to miejsce na szachownicy życia.
To tylko bezsensowny pat. Nic więcej.
samotność pogrąża nasze radości w rozpaczy...
Świat zwariował... pełny jest smutnych 'optymistów'
którzy winszują każdemu niepowodzeniu każdej łzie
spadającej
sami pragnąc uwolnić się od umysłu pogrążonego w tym
bagnie
Nie zapominaj... pamięć to jedyne co zostaje
wiecznie... i miłość która zawsze pozostanie nawet gdy
będzie już nowa, inna być może lepsza. Odwracając
głowę z uśmiechem patrz w przeszłość bo to my sami
przecież,
nie ma czego żałować, nic nie straciliśmy z tego co
było nam dane. Otrzymamy jeszcze więcej od tego
przeklętego życia... tylko poczekać... poczekać (choć
to czekanie jest najgorsze)
Pozdrawiam