Z a p o m n i e ć

Czoło zroszone potem
zaczerwienione oczy
zmęczenie
wydłubuje odciski
z kory umysłu.
pytasz czy to był sen
odpowiem – nie.

Lecz oby nie był twoim
to co istnieje tam
gdzie zaciera się granica
niemożliwości
nie dla oczu
aby oglądały te obrazy.

Mówisz gra słów
być może
to twoje myśli
ja pomilczę
nie opowiadam o tym
bo powraca strach
I to o czym
nie chce pamiętać.

tak trudno nie myśleć tak ciężko zapomnieć o tym co wiąże w węzły smutku ....

autor

kazap

Napisany: 2006-07-27 Dodano: 2007-03-19 19:51:18

Ten wiersz przeczytano 644 razy

Oddanych głosów: 32

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie