***

Aż...nie wiem co napisać :)))
Nie do końca zrozumiałem, ale jestem na tak.

Nie wiem czy czytasz na głos swoje teksty, ale
proponuję to uczynić. Groch z kapustą i sztuka dla
sztuki.

Sama odchodzi. Jest zakazana. Zbyt bolesna. Między tym
wszystkim, gdzieś w tle, stoi w słońcu wolności
zdobiona radości chwilą. Nawet w piekle
nieżyczliwości. Pozdrawiam pogodnie, między jednym
deszczem a drugim :)

"Promieniując zaciekle
niegdysiejszym blaskiem,
pamięć rozciera naprężone mięśnie
gotowa do biegu o zdobyte krwią" pomieszane osoby-
pamięć rozciera naprężone mięśnie??? Naprężonymi
mięśniami chyba no ale jak nie masz czasu przeczytać
co piszesz bo latasz z komentami to nie ma co się
dziwić:))

bardzo trafnie przedstawiona Pamięć, chociaż masz
rację, że klimat smutny, bo czasem lepiej nie pamiętać