***

Spokojem i pustką pała mój świat
Świat żalu i umilkłych śpiewów
W mroczną purpurę grobowych róż
Zmierza ostatni dźwięk nadziei...

Smutek jako jedyny otwiera ramiona
Ogarnia i jest zawsze ze mną
Zachłannie, zachłannie
Pożądam snu niebytu...

Już czarnych skrzydeł cień padł na twarz
W ich otchłani czas płynie wolniej
Świetliste ramiona słońca zgubiły cel
Miast do mnie zmierzać strącają w noc...

autor

Nemesis1941

Dodano: 2009-02-26 13:14:43

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie