***
Po tej miłości tylko wegetacja została.
W teatrze wspołczesnego świata bez sensu
gram obce mi role, bo nie potrafię odnaleźć
siebie bez Ciebie.
Pozostał mi znicz życia, który wciąż tli
się na bezimiennym Grobie bez Krzyża.
Zaczełam umierać w sobie, bo jakże żyć bez
wspomień, które się tak Kocha?
Niewypowiedziane słowa wyścieliły Nam
szczęście osobno w milczeniu.
Tylko cierpienie w moim wnętrzu teskni do
tamtych chwil.
Zakazany owoc został zerwany-
Bo......
Szaleństwem było Cię Kochać
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.