...

Stojąc ze śmiercią twarzą w twarz,
Spoglądając jej głęboko w oczy.
Wiedząc, że już Cię nie ma i nic jej nie zaskoczy.
Oddając siebie hen hen w dal.
Krocząc w moczarze ciemności.
Już nie zadajesz ran, już nie ma okropności...
Bałeś się tak bardzo spojrzeć tam.
Ja dziś pisze z tamtej strony,
Gdzie nie ma ludzkich spraw i zadań niedokończonych.
Myślisz, nie ważne-„jestem skończony”!
Człowiek z Boga i Diabła zrodzony.
Szarpie jak wiatr.
Porywa jak orzeł.
Zabija jak lew.
Walczy jak ogień.
Rani, bo to tylko zwykły człowiek...

Dla Ciebie...

autor

Lenna

Napisany: 2003-07-17 Dodano: 2005-01-09 16:29:34

Ten wiersz przeczytano 379 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie