Obiecał, że tak nie będzie...
I co z tego?
Jak i tak jest jak było!

Obiecał, że już nie będzie jak dawniej...
Fakt, nie jest.
Nie kłamał.
Jest jeszcze gorzej!

Obiecał, że nie będzie takich dni...
Pogubiłam się w liczeniu, który to z kolei!

Obiecał, że nie będę tak myślała...
Mam myśli jeszcze głupsze, niż można to sobie wyobrazić!

Obiecał, że nie zostawi...
Nie zostawia...
Mi ta myśl za wiele razy przemknęła przez mój chory umysł!

Natłok myśli w głowie mam...

Nie wiem, co mam robić...
Nie wiem jak reagować...
Nie wiem jak się odzywać...
Nie wiem, co mówić, żeby było dobrze, a nie źle...
Nie wiem, czy to, o czym myślę jest poprawne...
Nie wiem czy tak miało być...
Nie wiem czy chciałam, aby tak było...
Nie wiem czy to tylko i wyłącznie moja wina...
Nie wiem czy to wina kogo innego...

Wiem, że nie chcę tak żyć!
Na odległość...
Żyć tylko wtedy kiedy mi się chce...
Żyć tylko wtedy kiedy ja mam na to siłę, żeby wstać i iść i nie robić z tego problemu...

Może jutro się obudzę i stwierdzę, że to tylko sen...
Może wszystko się zmieni...
Może wszystko wróci do normy...
Może w końcu będzie tak jak obiecywał...
Może...

autor

monis991

Napisany: 2008-04-19 Dodano: 2008-04-19 22:54:30

Ten wiersz przeczytano 412 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie