I d ź

XXII - Cykl Rozważania

Wyrwij z serca złość
jako chwast niepotrzebny
bo wyjaławia twoją osobowość
i wysusza pokłady uczucia
a zasiej radość

wypal z duszy nienawiść
jako zbędny ciężar
bo zalega w jej głębi
i zaciemnia jej oblicze
a zapal znicz miłości

wypluj z ust oszczerstwa
jako plugastwo słów
bo zabrudzają twoje myśli
i zniekształcają głos
a zachowaj prawdę

wylej z oczu zawiść
jako łzy oczyszczenia
bo kłują twoje spojrzenie
i wykrzywiają obrazy
a zaszczep światło

idź za głosem
choć jest niewyraźny,zanika
idź i nasłuchuj
aby być lepszym
bo ty go słyszysz


05.04.2005.

autor

kazap

Dodano: 2009-06-05 09:46:28

Ten wiersz przeczytano 1210 razy

Oddanych głosów: 51

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie