***

wytłumacz mi czemu u kresu rozpaczy
życie boli zupełnie inaczej
powiedz dlaczego dzień ginie zniszczony
jak sen może nie być do końca uśpiony...

jak mam życie swoje trzymać na uwięzi
gdy obroża kolczasta wżyna się w tętnice
jak swą krew mam zamknąć w sinych żyłach
gdy już nią zalana cała moja siła

jak mam kochać sercem całym twoje kroki
kiedy serce krwawi i przebite boki...

spójrz za szybę w swoje niewidome okno
zobacz jak na deszczu prości ludzie mokną
i nie pytaj mnie czy jeszcze mam ochotę
dalej pragnę mieszkać w twojej duszy złotej
naucz mnie wyczuwać puls twojego wzroku
nie każ dłużej błądzić w tym rozchwianym mroku

przecież wiesz jak serce pęka połamane
i jak życie piękne - kiedy roześmiane

autor

Entusangre

Napisany: 2003-11-08 Dodano: 2009-08-14 13:46:59

Ten wiersz przeczytano 387 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie