***

Stąpam po moście otoczonym przez mgłę,
Nie wiedząc gdzie stawiam kolejne kroki,
Nie widzę swych stóp, choć zwieść mnie mogą
Prowadząc w otchłani mroki.

W ciszy zadaję sobie pytanie,
Czy życie zakończy się przez intuicję,
Która tak zgubna okazać się może?
Jezioro pode mną z grzechu oczyści,
Poświata księżyca mej śmierci pomoże.

Myśl ta nagle ożywa.

Zły krok swą siłą spycha mnie w jezioro,
Z śpiewem aniołów, ze świstem powietrza
Z mostu spadam w błękitną śmierć,
Na przekór pozorom.
Ptak czarny przelatuje nad moim istnieniem,
Otula mnie ramię wodnej istoty.

Bóg mnie przytula do siebie,
Gdy tonę.

autor

Rajstopka

Dodano: 2007-04-09 11:20:13

Ten wiersz przeczytano 387 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie