---

Niczym stary lew
rozwieram nozdrza ku górze
wypatruję gdzieś rozpostartego zmierzchu
liczę na cichy życia kres u podnórza gór nadziei

*

Gdybym tylko mogła uzbierać kamienie
i wybudować zamek dla Jego spokoju...
stać zawsze obok i czuwać nad gniewem
kłaść spać z marzeniami ziszczonymi w dłoni...

*

Odkąd pamiętam Jego rady uspokajały mnie
nie chcę by burze rozwiały Jego marzenia!
.....

Nie zdążyłam dokończyć...Niech już tak zostanie

autor

ashanti

Dodano: 2006-10-10 16:41:04

Ten wiersz przeczytano 483 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie