***
Zielona trawa, kwiaty pachnące,
Księżyc i gwiazdy na niebie ślniące,
W rzece ryby pluskają bajecznie,
Żabie rechoty trwają odwiecznie.
Na ławce siedzi człowiek ponury,
Przyszłość skrywają burzowe chmury,
Nieczuły na piękno łąki w oddali,
Siedzi, a myśli smutek mu pali.
Przy nim siedzi też inna postać,
Towarzyszka marna, Samotność.
Tylko Ona z nim rozmawia,
Tylko Ona czas zajmuje,
Tylko Ona...
A mógłby ktoś więcej...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.