...

Odrzucając na swe ramiona
Całe swoje życie mieniące się w barwie kasztanu...
Okrywające młode myśli i niejednoznaczne słowa
Potykające się o własny cień...
Wypatrując w oknie własnych zachodów
I wschodów o świcie
Rozpatrując na własnym niebie
Smugi błękitu jaśniejszej jedynie niż własne sumienie
Opadając i wzlatując
Szukając w szklanej tafli i w czerni swych oczu
Przeznaczenia
Rodząc się z zapytaniem na ustach
Umierając bez odpowiedzi
Raz jeszcze pochylając się bez wahania
Raz jeszcze otwierając oczy
Raz jeszcze trzymając serce w garści
Upadam
Tracę wzrok
Lecz wciąż kocham...

autor

HipnotiC.E-g

Napisany: 2007-09-07 Dodano: 2007-09-07 19:09:57

Ten wiersz przeczytano 666 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie