***

Tutaj panuje tylko pozorny spokój.
Jeżeli się wsłuchasz,
krzyk ciszy wypłynie z głuchej przestrzeni.
Rozejrzyj się:
stare, popękane krzyże,
grube, przytłaczające płyty grobowców,
a obok nich-
maleńkie mogiłki,
na których nie ma kto zapalić świeczki.

Przychodzimy tu,
przystajemy,
zapalamy znicz,
szepczemy słowa modlitwy.
Czasem kropla łzy utonie we wspomnieniach
i to wszystko...
Tak. Wszystko,
bo to jedynie chwila,
bo zaraz potem wracamy do swoich spraw
i powoli, nie wiedzieć czemu
chcąc pamiętać zapominamy.

autor

vika

Napisany: 2005-11-18 Dodano: 2005-12-16 23:56:30

Ten wiersz przeczytano 422 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie