R z e k a

Bystry pstrąg u źródeł rzeki połyskiwał,
piękna sztuka mego wabia była blisko,
wędkarz hojnej złotej rybki oczekiwał,
na wędzisku zawisł jednak śliski piskorz.

Swe koryto rzeka z biegiem poszerzała,
coraz poważniejszym nurtem się szczyciła,
także ryba znacznie większa na błysk brała,
gdy okazja jakąś chętną zanęciła.

Bliżej ujścia rzeka wpływa w starorzecza,
odtąd ciszy i spokoju uczuć pragnie,
ale mnie i rzece nowy cel przyświeca:
nie chce zostać stęchłym, nieruchawym bagnem.

autor

EpamidondasWyrywny

Dodano: 2010-08-22 00:01:41

Ten wiersz przeczytano 882 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie