B l a s k
choć cisza wkoło i nocy
mrok
spowiły swoim płaszczem
domy
w moim sercu blask
jak płonące gwiazdy
rozświetlające granat
nieba
wskazują drogę
podróżującym
w moim wnętrzu
promienie słońca ogrzewają
i ty jak ten podróżnik
przemierzający gwiezdny
czas
spacerujesz korytarzami
mojego wnętrza
poświata zaprowadzi tam
gdzie pragną dotrzeć twoje
oczy
i myśli jak wiatr
biegnące
nie obawiaj się ona wskaże
drogę
do ...
13.04.2003.
Komentarze (24)
'spacerujesz korytarzami mojego wnętrza' piękne :)
no właśnie, do czego? pewnie do serca :-)
Ładnie i ciepło. Pozdrawiam:)
tak mi się zdaje że miłości nie potrzeba ani blasku
ani światła przychodzi kiedy chce i kiedy chce
odchodzi...ale mówią też ze miłość jest ślepa więc te
blaski i gwiezdne pyły się jej przydadzą....
do... ?????
a ja jestem niedomyślna i nie wiem dokąd.
Śliczny wiersz :) sercem malowany :) Pozdrawiam
Patrzeć sercem w serce a zapali się światło, od niego
blask popłynie w przestrzeń :)
+ Pozdrawiam ślicznie
..... + ..... :-)
do....do wszystkiego czego razem zechcecie o czym
zamarzycie - ładny pełen ciepła i spokoju wiersz -
pozdrawiam:)
Podaruje Ci czas pachnący jak chleb I wszystko stanie
się piękniejsze .
Karolku:) od tego blasku tak wiele zależy. Bardzo,
bardzo piękny wiersz, pozdrawiam cieplutko:)
To piękne mieć dobre, ciepłe wnętrze.
Pozdrawiam:)
Bardzo fajnie! Pozdrawiam!
ta poświata wskaże drogę do miłości, do wspólnego
szczęścia...pozdrawiam