B l a s k
choć cisza wkoło i nocy
mrok
spowiły swoim płaszczem
domy
w moim sercu blask
jak płonące gwiazdy
rozświetlające granat
nieba
wskazują drogę
podróżującym
w moim wnętrzu
promienie słońca ogrzewają
i ty jak ten podróżnik
przemierzający gwiezdny
czas
spacerujesz korytarzami
mojego wnętrza
poświata zaprowadzi tam
gdzie pragną dotrzeć twoje
oczy
i myśli jak wiatr
biegnące
nie obawiaj się ona wskaże
drogę
do ...
13.04.2003.
kazap
Komentarze (24)
witam:)
już wiem dlaczego tak piszesz:) bo jesteś z marca tak
jak i Ja to takie dusze romantyczne
wiersz dajacy w poincie do myslenia
dokąd do miłości radości czy szczęścia??
pozdrawiam:)
Tyle w Tobie blasku,że na długo starczy dla dwojga:)
Piękny wiersz Karolu+++
Do serca.. Do miłości.. Do szczęścia - bije z tego
wiersza blask i spokój i daje nadzieję:) Pozdrawiam
skoro ten blask poprowadzi do ...to jestem za a nawet
bardziej..bez lęku...pozdrawiam
,, na pewno ,,
Sorry!
Piękny, przepełniony nadzieją. Cieplutko pozdrawiam
... miłości!
Gdy w Tobie tyle optymizmu to napewno tak się stanie -
czego życzę.
Pozdrawiam+++
radenemes - bardzo dziękuję za słuszne uwagi
poprawiłem
"nocy mrok
spowiła" ten mrok - więc chyba "spowił". Za dużo
tego "gwiezdny", "gwiazdy"