***

Uczono nas przez długie lata

Jak walczyć o pokój...
Jak dzielić chleb sprawiedliwie
By serca nie dręczył niepokój


A myśmy poznali,że kto walki żąda
Nienawiść wprowadza niechybnie
I zamiast chleba
Do domu częściej głód zagląda


Uczono nas,że to prawdy słowa
Haseł wiszących na ścianach
I głupstwem jest wielbić
Milczącego Boga na kolanach


A myśmy odkryli,że nic tam nie ma
Prócz dzwięków i znaków
Że łatwo oszukać,lecz trudno
Jest zabić Boga w sercach Polaków


Uczono nas,żerówność i wolność
Przedstawia sztandar czerwony
A znakiem tyranii i niewoli
Są purpury i korony

A myśmy się przekonali
Że czerwień jest barwą przemocy
Wolnym zaś czuje się naród
Gdy biały z czerwienią się zjednoczy


I jeszcze długo innymi kłamstwami nas obdarzono
Prawem i dobrem narodu się zasłaniając

Niejednemu brutalnie godność podeptano
Czyny najlepszych synów Ojczyzny
Wśród błaznów rzeszy ośmieszając


Wołam więc dziś dumnie podnosząc głowę...

Nie damy sumienia splugawić!
Nie damy więcej dzieci tumanić!
I niech nocy cud nad Polską się zdarzy

autor

Bystrooka

Dodano: 2006-10-05 06:17:04

Ten wiersz przeczytano 654 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie