***
Dziś dzień wesela!
W powietrzu unosi się rozszalały dźwięk
dzwonów.
Noc już odeszła!
Śmiejące się słońce góruje nad życiem.
Krzyk srogi ucichł!
Dziś słodkie słowa rozkosznych
kochanków.
Koniec tej wojny!
Wsiąknęły w ziemię strumienie krwi.
Ale tak musiało być…
Drzewo niesmagane wiatrem nie wyrośnie
silne.
Ognisty Amora kwiat nie zakwitnie bez rosy
krwi.
Ołowiany ciężar grzechu nie odpłynie bez
fali łez.
Piękno rodzi się z cierpienia.
autor
Menada
Dodano: 2007-11-03 09:04:04
Ten wiersz przeczytano 381 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Piękny i sugestywny obraz dnia zwycięstwa miłości nad
cierpieniem.
Madre przeslanie! I wiersz bardzo ladny. Pozdrawiam
serdecznie.