Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

C i s z a





Dziwną tajemnicą otoczyła
stagnacja przesiąknięta refleksją
pustka dzwoniąca w uszach aż do bólu
hibernacja wszelkich odgłosów
muzyka straciła swoje brzmienie
uliczny tumult umilkł w przestrzeni
wszystko straciło sens
głucha totalna nicość

pomimo panującego porządku
nawet głos grzęźnie w gardle
dławiony wewnętrzną siłą
niesamowita pustka
brak kontaktu, zanik życia
co jeszcze bardziej przygnębia

To jak tygiel
z którego wyssano powietrze
próżnia a w niej ja
błąkam się po zakamarkach myśli
i ta dręcząca cisza
dlaczego nic nie słyszę
rzucam się jak zwierzę w klatce
tracąc poczucie bezpieczeństwa
odpowiedz – dlaczego
przerwij tą głucha ciszę
dłużej nie wytrzymam.




27.11.2002.

dziś nauczyłem sie jej słuchac

autor

kazap

Dodano: 2009-10-07 08:56:41
Ten wiersz przeczytano 861 razy
Oddanych głosów: 33
Rodzaj Biały Klimat Dramatyczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (17)

cztery pory roku cztery pory roku

cisza to balsam na każdą okazję a szczególnie gdy
człowiek w rozterce

szarman szarman

Czasem potrzebne jest takie wewnętrzne wyciszenie,
żeby zacząc słyszeć od nowa...o wiele wyraźniej...

I s k i e r k a I s k i e r k a

Kazdy czasem potrzebuje ciszy. Oby tylko nie trwala za
dlugo.

skorusa skorusa

cisza leczy,ale może też doprowadzić do choroby...

Zyta Zyta

Cisza i pustka to nie nicość.To swoiste stany,
niezawsze dramatyczne, też niezbędne w życiu.Ciekawy,
bo daje przyczynek dyskusji.

Czatinka Czatinka

Taka cisza to skarb dla duszy ciekawej dobrej poezji
:)

Paulla Sz. Paulla Sz.

trzeba słuchać tego co wydaje nam się ciężki do
usłyszenia... + pozdrawiam :)

nowicjuszka nowicjuszka

Bardzo dobry i ładnie napisany wiersz.Dobrze,że
nauczyłeś się jej słuchać,czasami nam
pomaga.Pozdrawiam serdecznie.

Maria Sikorska Maria Sikorska

wielki krzyk ciszy, aż boli...potrafisz wzruszyć,
dobrze, że nauczyłes się jej słuchać, podaję swoją
dłoń...

kryształ głodu kryształ głodu

Wiersz wielce buntowniczy, pełen emocji - takie jest
życie i takie bywają chwile, jednakże zaciekawiła
mnie Twoja uwaga - "dziś nauczyłem się jej słuchać" -
bowiem w ciszy rodzi się wszystko co najpiękniejsze,
między innymi poezja, jednak ten bunt akceptuję,
pozdrawiam :-)

justyn55 justyn55

...cisza pozwala nam słyszeć ..jak serce w samotności
bije...i jak w nas nadzieja żyje....

dracena dracena

W ciszy słyszymy wszystko, piękny wiersz..

Milena24 Milena24

niepokojąca jest taka cisza, a myśli mogą człowieka
zadręczyć... bardzo podoba mie sie wiersz;)

Tesss Tesss

A ciszy wszechswiata mozna uslyszec tylko bicie
wlasnego serca i mysli,,
pozdrawiam.

Atena Atena

czasem człowiek potrzebuje wyciszenia, pobyć sam z
sobą...ale na dłuższy dystans- tak się nie da...to
dzięki rozmowie człowiek wiele może uzyskać...może
doradzić, wesprzeć, rozradować...a człowiek milczący-
to taka wielka niewiadoma- bo nie wiemy o czym on
milczy... smutkiem jakoś u Ciebie
zawiało...szczęśliwości życzę...Pozdrawiam:)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »