***
Trudno jest usiąść i pisać,
pusta kartka w zeszycie.
Wolniutko, powoli,
niezdarnie odsłaniać życie.
Wyraźić wszystkie uczucia,
w sercu grające.
Dotknąć gwiazdy, ogień wzniecić ,
powietrze zostawić drżące.
Pokazać skrawek błękitu.
lot ptaka nad wodą.
Zachłysnąć się wiatrem,
płatków róży urodą.
Rymem rozpalić zmysły,
zmienić w fale szalejące.
Czasem je uciszać
w statki dryfujące
autor
M_aGDIK
Dodano: 2005-09-08 14:01:05
Ten wiersz przeczytano 408 razy
Oddanych głosów: 0
Klimat Optymistyczny
Tematyka
Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.