***

"Dopóki wiatr porusza fale mego serca to nigdy nie przestaną bić skrzydła nienawiści"

Duszy zranionej u samego brzasku
zakwitły kwiaty nienawiści

Otulony skrzydłami namiętności
nie poddajesz się uczuciu

Choć z zewnątrz zimny jak skała
w środku wulkan tętni nieprzerwanie

Pośrodku drogi stoisz nie wiedząc
którą wybrać stronę

Przed iść czy do tyłu?

Wielka rozterka szarpie duszę
zrodzoną w cierpieniu

Kres temu położyć chcesz przez
koniec

Odejść jednak nie pozwalają
ukryte marzenia

Wybór trudny - wiesz to
wahasz się stojąc na krawędzi

Życie czy spokój?

Nie dajesz sobie czasu
nie wierzysz, że i Ciebie
może spotkać

Szczęście

autor

Arill

Napisany: 2006-03-27 Dodano: 2007-03-19 21:02:35

Ten wiersz przeczytano 544 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie