Wiersz z ponurą partykułą

dużo tego nie
i tak chciałoby się rozum z sercem w tandem- nie da
się

Nie wolno, a jednak wolno...
Miłość jest niezależna... nie słucha zakazów... idzie
po swoje.

Pozdrawiam serdecznie

Nie dać sobie w kaszę dmuchać, postawić na swoim.

Coś nowego, ze względu na strukturę i zastosowanie
powtarzającego się motywu "nie wolno". Powtarzające
się frazy wyrażają zakazane, niemożliwe działania. To
wiersz o presji nakładanej na jednostkę, aby
postępować zgodnie z narzucanymi regułami,
ograniczeniami, które czasem prowadzą do wewnętrznego
konfliktu. Puenta jednak sugeruje niechęć do
podporządkowania się tym ograniczeniom, choć być może
z pewnym dylematem.
(+)