Wiersze...to poprostu ja
Chciałam zrezygnować z najcenniejszego mi
skarbu
A przecież tak je pielęgnowałam
Są całym mym życiem
To poprostu ja
Przelewałam na papier me myśli
Lat już siedem
Zawsze były ze mną
Nie wyobrażałam sobie bez nich życia
A wczoraj chciałam uciec przed
natchnieniem
Zniknąć przed samą sobą
Patrzyłam w lustro
Nie było już w nim odbicia
Jeszcze wczoraj mi serce ścisło
Gdy pomyćlałam,że już nic nie napisze
żeby nikt już źle nie zrozumiał mnie
Dziś czuje się jednak jakbym odbiła się od
dna
Zrozumiałam,że moje wiersze to Ja
Nie ma mnie bez nich
Dziś dzięki przyjaźni
Prawdziwej mej ostoji
Znów będe na papier przelewać siebie
Bez względu na wszystko
Bez względu na wszystkich
Jestem znów tu...
Dziekuje Ci Gabi za słowa szczere,za to że jesteś:* Dziekuje wszystkim ktorzy mnie czytają.Anka
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.