Wiesz...
Wiesz
Niedługo zakwitną kwiaty
I zjawi się zieleń w całej osobie
Wiesz
Świat jest taki bogaty
I chce się dzielić
Z kimś takim jak człowiek
Widzenie piękna nie jest rzeczą łatwą
To trudna sztuka i wymagająca
Jeśli wrażliwość się wyśle w nieznane
Powraca do Ciebie piękniejsza od słońca
Ja widzę to piękno
I świat tak radosny
I wiesz, jeśli będę płakać... to
cichutko
Tak, żeby nie spłoszyć wiosny...
Waldusiowi
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.