Wieża kolejowa w Piszu
Jest nadzieja, że wieża zabłyszczy, jak jej czas nie zniszczy.
Jest trwała, posłuszna czasowi, nieugięta,
prosi, błaga, bardzo liczy na człowieka.
Jeszcze stoi, płacze, jak czasami święta.
Tak długo biedaczka na swój remont czeka.
I wzdycha do nieba już zmurszałym dachem:
- litości mieszkańcy, ja się wam odpłacę.
Pomóżcie kochani, jestem tu postrachem.
Już ostatnie okno chyba dzisiaj stracę...
Stoję zakurzona od ziemi po szyję,
już nie widzę światu moim zbitym oknem.
Tylko deszcz łaskawy czasem mnie obmyje,
a jak przyjdzie jesień cały czas tu moknę.
Czy mieszkańcy Pisza o mnie zapomnieli?
Tak zazdroszczę wieży na ulicy
Gdańskiej.
Cudowny zabytek by tu ze mnie mieli,
a ja z dziadowizny - już w pozycji
pańskiej.
Ludzie zrobią zbiórkę, wiem są bardzo
hojni,
mnie takiej malutkiej nie żałują kasy.
Pisz dawał Warszawie, cegiełki po
wojnie,
a przecież to były bardzo trudne czasy.
Czy jest takie lustro, czy są jeszcze
czary,
że z wieżą na Gdańskiej chwycę się za
ręce.
Zatańczymy walca, jak cudowne pary.
To dla was Piszanie ta radość, w
podzięce.
bronislawa.piasecka
Komentarze (43)
Piękny apel :)
Pozdrawiam Broniu:*)
Kiedy czytałem Twój wiersz okiem wyobraźni widziałem
wieżę ciśnień w Nowym Dworze Gdańskim. To jest zabytek
dużej klasy - najstarsza znana na świecie budowla
wykonana w całości z betonu. I się rozpada (a może już
się rozpadła, dawno tam nie byłem)...
Za Krzemanką :)
Z uczuciem, obrazowo opisany stan zaniedbania wieży.
(Niejeden zabytek w Polsce powinien nosić raczej nazwę
"ubytek"...) Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj Broniu:)
Nie byłem w Piszu ale czytając Twój wiersz można się
spodziewać,że piękne miasto:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Dołączam do czytelników, którym spodobała się forma
apelu o ratowanie zabytkowej wieży. Miłego wieczoru:)
Bdb i potrzebny apel.Chrońmy zabytki, są naszą
historią :)
Pozdrawiam serdecznie Broniu :)
https://www.youtube.com/watch?v=h8NNUOnvHK4
Pozdrawiam Broniu, rozumiem że urlop, zobacz ja Polska
się zmieniła.
Świetny apel.Ta wieża to też symbol przemijania. Mam
nadzieję, że da się ocalić o ruiny.
Dziękuję za komentarze. Może wezmą się za remont.
Trochę poruszył ich ten wiersz. Zrobiło się
zamieszanie. Pozdrawiam bardzo serdecznie.
Ciekawy, chociaż smutny. Pozdrawiam.
Witam,
smutna kolej losu takich budowli...
Przypominają starego, osamotnionego człowieka.
Z pozdrowieniami/+/.
Urodziłam się w Piszu, dawno.
Pozdrawiam:)