Wigilia
Grudniowa cisza okrywa się bielą,
śniegowym puchem ozdabiając drzewa,
a w duszy echa melodii się ścielą,
by z pierwszą gwiazdką kolędę zaśpiewać.
Świec złote błyski kładą się fakturą,
w serdecznym drżeniu wigilijnej chwili
i niepojętym ciepłem obejmują,
abyśmy dzisiaj samotni nie byli.
Bo to jest wieczór, gdy magia się rodzi,
kładąc na szali sumień grzechy gołe,
aby opłatkiem wszystkich nas pogodzić,
i znaleźć miejsce każdemu za stołem.
- Jan Lech Kurek
Komentarze (37)
I też piękny w formie. Mocno popieram konkursowo :)
...dziękuję :)
Piękny wiersz, dzisiaj mnie powitał gdy się
zalogowałam na portal:)
Nadchodzi ten czas, zamyśleń i wspomnień. Fakt, nie
powtórzy już czas, tego co wrosło w nas wspomnieniem.
Wzruszyłam się. Pozdrawiam Janku:)
Powodzenia - bardzo ładny wiersz! Ukłony 'D
samotność i ciepło świąteczne
z oczu popłynęły łzy
pozdrawiam
Bardzo ładny i dobrze że poruszasz sprawę
samotności.Pozdrawiam i życzę wygranej
Pięknie! Oby na co dzień, wzorem święta,
o tych potrzebujących pamiętać!
Powodzenia życzę i pozdrawiam!
Bardzo nastrojowy wiersz w klimacie wigilijnym.
Oby nikt nie był samotny w tym dniu, prawda.
Dziękuję serdecznie za czytanie i komentarze :)
Piękny wiersz, życzę laurów w konkursie:))
Lekko, ciepło i ze smakiem opisałeś atmosferę tej
najważniejszej kolacji w roku. To już za miesiąc ...
:) Pozdrawiam i życzę powodzenia w konkursie !
Wspaniały wiersz! Pięknie opisałeś wyjątkową
atmosferę świąt. Szczęśliwi są ci, którzy mają swoje
miejsce za stołem i mogą cieszyć się wraz z bliskimi
cudownymi świętami...
Powodzenia w konkursie:) ...pozdrawiam:)
Pieknie. Powodzenia w konkursie