*Wigilia

Kolejny obraz samotności.
Doskonale pokazany smutek połączony z wiarą, z nutką
optymizmu, którą odnajduje się w sobie, aby się
pocieszyć.
To takie szukanie lekarstwa dla swojej duszy.

Kropelko, twoja poezja w tak w subtelny, wzruszajacy
sposób pokazuje mroczne strony życia.
Jak to robisz, że Twoje wiersze poruszają do głębi?
Czytelnik doświadcza tego, co budujące i przyjemne i
tego, co nieprzyjemne i bolesne.

To jest optymizm, piekny wiersz. :)

Samych pogodnych dni i duzo zdrowia w Nowym Roku,
zycze Ci z calego serca. :)

Wiersz zatrzymuje i skłania do zadumy. Pozdrawiam
serdecznie

Zauroczona. Urzeczona. I pełna refleksji. Wiersz nie
tylko od świeta, ale i na każdy inny dzień roku.

Piękny, refleksyjny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)

Z Bogiem w sercu nigdy nie jesteśmy sami. Szczęśliwego
Nowego Roku, Pozdrawiam Cię serdecznie :)

Samotność bywa postrzegana w wielu aspektach, ale z
Nowo Narodzonym Jezusem każdego dnia w sercu, nie
sposób jej odczuwać. Pozdrawiam serdecznie ;-)

Urzekająca liryka!

Wiara może skruszyć samotność... refleksyjny, głęboki
wiersz!

Przesyłam moc serdeczności

Pięknie...
Mimo całego smutku.

Pozdrawiam ciepło, Kaziu :) I dziękuję za życzenia,
nieważne, że spóźnione. Tobie również wszystkiego, co
najpiękniejsze, teraz i na Nowy Rok :)))

bardzo smutny wiersz. Jak Wigilia, podczas której nie
ma się z kim przełamać opłatkiem.

Wzruszająco. Zdrowia i wszelkiej pomyślności życzę Ci
na nadchodzący 2024 rok:)

Piękny, refleksyjny wiersz o wierze na świąteczny czas
:) Bardzo obrazowo. Miło się czyta :) Życzę zdrowych,
radosnych oraz spokojnych Świąt! :)

Talerz pozostawiony dla wędrowca nie jest tylko pustym
gestem to znak że dla tej oczekiwanej osoby jest
miejsce wzruszyłam się po mojej twarzy lecą mi
łzy.Pusty talerz jest postawiony dla osoby nieobecnej
a są takie osoby których nigdy nie zobaczę bo ich już
nie ma, odeszły na zawsze....

Radosnego świętowania.

Radosnego świętowania.