wilki nie umierają w watahach
Jesiem wilkiem
tak bardzo samotnym.
Czasami chciałabym mieć wielu
przyjaciół,
zawsze być wesołą.
Częściej jednak
cieszę się z tego
jaka jestem.
Wystarczy mi jedna
prawdziwa przyjaciółka,
z którą mogę porozmawiać o wszystkim co
mnie trapi.
Czasami szukam miłości.
Lecz na swojej drodze
napotykam tylko ból.
Ból i cierpienie.
Przestałam już szukać miłości i
szczęścia.
Jestem samotnym wilkiem i się z tego
cieszę...
...bo wilki nie umierają w watahach...
autor
mały kwiatek
Dodano: 2005-05-27 13:52:22
Ten wiersz przeczytano 771 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.