Wilkołak

Tej nocy nie będe walczyła
jak zawsze z blaskiem księżyca
bo gdym jednak nie przeżyła
nie zanurzyłabym się w mgieł spowicia

tym razem ucieknę przez snu bramy
w ręku anielski klucz ściskając
klucz ten otworzy najstarsze sezamy
będe łkać perłami, równocześnie uciekając

jestem cudem, wręcz istotą anielską
póki księżyca mnie blaski niezmogą
wtedy się staje istotą diabelską
moje oblicze przeszywa strachem i trwogą

więc przed tym światłem uciekne
a przecież mogłabym walczyć
jednak tym razem pobiegnę
by jako człowiek a nie wilkołak
w tą piekną pełnie zatańczyć

dla tych którzy w pewnych okolicznościach (pełnia :D) okazują się być dwulicowi...

autor

mikka

Dodano: 2005-01-18 20:01:28

Ten wiersz przeczytano 2842 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie