W windzie

chwil kilka wśród postaw
rodem wyciętych z gazety obrazka
z głęboką odrazą do życia
i presji by ciągle do czegoś dorastać

słów parę, w windzie do jutra
znudzonym rzucone lustrom
zbyt mało jednak lotnych i śmiałych
by w romans wejść z kartką pustą

lat wiele, pod strzechą pomysłów
nieco dziurawą od gradu rozsądku
twarz rozciągnięta zawsze w uśmiechu
do świata w nieco innym porządku



wdech
wydech
ramion wzruszenie krótkie
chodź z nami bracie - mamy czas
i lek w butelce na chwile smutne
Wenę rozkochasz w sobie i Muzy
- tak namawiają zwykle na wódkę

a nie ma przecież jednej drogi
czytać, kopiować - wtórne i złudne

ciężko sumienie nosić w plecaku
...
może tak usiąść?

choć na minutkę

autor

benio

Dodano: 2009-07-29 12:06:20

Ten wiersz przeczytano 1328 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie