winobranie
podwinięty wąs szuka zaczepki
napina się dumny z dojrzałych gron
czas na wino i nalewki
niecierpliwi się tron
ze zmierzchem obmacuje szybę
pożółkły z goryczy chmiel
zazdrośnie wyciąga szyję:
chwałę ze mną dziel
w drewnianych domkach winiarze
zapraszają do uczty zielony gród
zanim opuszczą plantację
beczki pójdą w lud
chichoty spięte ustami
cumują miękko w słodkim odbiciu
do dna wychylone puchary
drażnią kubki języków
wypełniona po brzegi winna szachownica
pora zaśpiewać…
nim świerszcze ucichną
autor
amnezja
Dodano: 2013-09-25 09:34:42
Ten wiersz przeczytano 2376 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (40)
Przeniosły mnie słowa wiersza gdzieś daleko, do
ciepełka, dobrego nastroju, odmiennego krajobrazu...
chociaż wiem, że u nas też... jednak bez takiej
oprawy.
Moje kubki nie mogą się teraz doczekać, kiedy się
wreszcie po nich rozleje...
Zapisuję się w ten obyczaj :)
I pięknie Cię pozdrawiam :)))
Ciekawa metaforyka. Obrazowo i refleksyjnie.
Pozdrawiam, Amnezjo
oj, tak koniecznie zaspiewac:)
Pozdrawiam, amnezja:)
Grona i chmiel walczą ze sobą, a pieśń przy nich
jednako błoga. Ciekawa refleksja nad obrzędem...
Pozdrawiam:)
Ja też śpiewam ,bardzo ładnie refleksyjnie.Pozdrawiam
cieplutko
Zaśpiewajmy głośno tak, że zamilkną świerszcze.
Pozdrawiam.;)
Lucuś, Tereso- dziękuję za słowa pod wierszem.
Pozdrawiam Was serdecznie
:)
Oj, tak, Zosiaczku, przepraszam :)
Witaj! Poczułam ten nastrój degustacji ze spiewem:)
Pozdrawiam serdecznie!
Nie tylko zaglądam...czytam :)
winobranie i poezja jak cud natury
bardzo efektowne strofy i jesienna subtelna refleksja
poetycka
czestuję winogronami mam ich dużo w ogrodzie
pozdrawiam
MamaCóra - dziękuję za piękne czytanie.
Zosiak - miło, że zaglądasz.
Pozdrawiam Was ciepło.
:)
Oj, jak wesoło po takiej słodyczy! Pozdrawiam
serdecznie Amnezko ;))
Tulipanku, jakoś tak też jestem zwolenniczką piwa :)
Pozdrawiam pogodnie.
Ładny wiersz, ładne metafory.
Miłego dnia, amnezjo :)