Wiosna
Piękny, pogodny kwietniowy dzień,
Stojąc na dworze słychać ptaków śpiew,
Delikatne szczebioty, dźwięczny głos
słowika,
Na niebie chmurka za chmurką umyka,
Jest i też słońce co świeci obficie,
Ogrzewa ciepłym promieniem me lice,
Uśpiona przyroda budzi sie ze snu,
Dookoła mnoży się zielieni tu,
Człowiek także budzi sie ze snu,
Snu melancholi i zimowego smutku,
Zaczyna żyć, rozkwitać jak kwiat,
Serce odżywa niczym przyrody świat,
Znów pełna piersią oddech wziąść,
Żyć pełnią życia, radoscią, miłością
swą,
Żyć i być po prostu sobą!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.