Wiosna
Fenomen to coroczny
na wiosnę już tak bywa
że całkiem bez powodu
znów czuję się szczęśliwa
chociaż pogoda w kratkę
wiatrem i deszczem chłoszcze
na przekór myślę sobie
bywają rzeczy gorsze
remanent robię w szafie
wyrzucam co niemodne
zostawiam tylko rzeczy
przewiewne i wygodne
w alejkach widzę pary
mamusie z wózeczkami
gdyby tak cofnąć lata
mieć serce jak dynamit
rozsadzić obojętność
zwłaszcza tamtego pana
niech cierpi nocą wzdycha
czołga się na kolanach
autor
fryzjerka
Dodano: 2015-04-10 20:42:14
Ten wiersz przeczytano 922 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Podoba mi się ten wiosenny optymizm:)
fajnie, z humorem...:)
wiosna budzi nas do życia
Lekko, wiosennie, optymistycznie, ale na końcu lekko
sadystycznie :))
Powiedziałbym-dynamiczny wierszyk i ładny.
Pozdrawiam
Pięknie o wiośnie. A tego pana zostaw. Jest wiosna i
nadzieja. Pozdrawiam.
Bardzo ładnie z optymizmem i werwą o
wiośnie.Pozdrawiam serdecznie:)
Ładnie ujęte. Rozbudza wyobraźnię. Miło było
przeczytać:) Pozdrawiam:)
Fajny obrazek przyrodniczy z wplecionym wątkiem z
przeszłości,
podoba mi się ten dynamit serca,
a co do tamtego pana,to może nie był wart zachodu?
Poza tym mamy tyle lat,ile nam w duszy gra:)
Miło było przeczytać:)
Świetnie, Fryzjerko:) Pozdrawiam
cieplutko :)
/mieć serce jak dynamit
rozsadzić obojętność/ fajne:)
witaj Halino - dawno ciebie nie czytałem -
zatrzymujesz wiosennymi obrazami - pozdrawiam
No co ta wiosna wyprawia? Rzuca na kolana! :)))
Fajnie napisane, trzymasz się rytmu- a to dobrze służy
opisom, i dobrze czyta.Szkoda że tak szybko
zakończyłaś temat.Rozwijał się ciekawie.Można było
pociągnąć dalej i zakończyć jakąś puentą.Pozdrawiam.
Wiosna :)